Coraz więcej energetycznych wiatraków
Inwestorzy wyczuli koniunkturę. W Polsce powstaje coraz więcej farm wiatrowych, bo na wytwarzaniu energii ze źródeł odnawialnych można sporo zarobić.
Żeby czerpać korzyści z posiadania farmy wiatrowej, trzeba podłączyć ją do sieci energetycznej. Jest to trudne technicznie i może trwać dość długo. Przyłączanie nowych źródeł energii do sieci zależy od wielu czynników.
Warunki przyłączenia
Podstawowym parametrem jest moc. Od tego zależy, czy źródło będzie przyłączone do sieci średniego napięcia (15 kV) czy wysokiego napięcia (110 kV). W obu przypadkach jest to sieć dystrybucyjna, zarządzana przez lokalnego operatora. Duże farmy wiatrowe łączy się bezpośrednio z siecią przesyłową obsługiwaną przez PSE-Operator. Nie ma jednak znaczenia, czy źródło jest odnawialne czy konwencjonalne.
- Źródła o mocy do 2 MW można podłączać do sieci średniego napięcia. Większe trzeba łączyć z siecią 110 kV - wyjaśnia Krzysztof Peretko ze spółki Energa-Operator.
W przypadku kilkuletnich generatorów, których moc wynosi 250 kW, do sieci 15 kV można było przyłączyć nawet małą farmę złożoną z ośmiu wiatraków.
- W tej chwili standardem są wiatraki o mocy 2 MW - dodaje Krzysztof Peretko.
Sytuacja więc diametralnie się zmieniła i w związku z tym do sieci średniego napięcia można podłączyć co najwyżej jeden nowy wiatrak.
Techniczne problemy z przyłączeniami pojawiają się, gdy inwestorzy chcą budować farmy o łącznej mocy kilkudziesięciu megawatów, a nawet większe. Żeby tak dużą moc przyłączyć do sieci 110 kV, trzeba złożyć wniosek o warunki przyłączenia do sieci, w którym określa się lokalizację i parametry techniczne planowanej elektrowni. Podstawowe informacje na temat przyłączania źródeł wytwórczych do sieci dystrybucyjnych można znaleźć na internetowych witrynach lokalnych operatorów systemów dystrybucyjnych.
Założenia dla inwestora
W odpowiedzi na wniosek operator systemu dystrybucyjnego przesyła inwestorowi założenia do wykonania ekspertyzy oddziaływania na krajowy system elektroenergetyczny. Te założenia są konsultowane również z PSE-Operator. Po opracowaniu ekspertyzy inwestor dołącza ją do wniosku o warunki przyłączenia. Dopiero na tej podstawie opracowywana jest umowa przyłączeniowa. W przypadku małych źródeł (do 2 MW) nie robi się ekspertyz oddziaływania na krajowy system elektroenergetyczny.
Do sieci Energa-Operator przyłączonych jest 45 elektrowni wodnych o łącznej mocy 355 MW (są wśród nich małe młyny o mocy kilkudziesięciu kilowatów, przyłączone do sieci niskiego napięcia, jak i wielkie elektrownie we Włocławku czy Żydowie, połączone z siecią wysokiego napięcia) oraz 14 elektrowni wiatrowych (142,5 MW - wszystkie przyłączone są do sieci wysokiego napięcia). Nowe wnioski o przyłączenie elektrowni wiatrowych (inne do Energi-Operatora nie trafiły) znajdują się w różnych fazach realizacji. Firma ma podpisanych 29 umów o przyłączenia o łącznej mocy ok. 1300 MW. Ich realizacja (tj. wybudowanie podłączenia wiatraków do sieci) powinna zakończyć się w 2011 roku. (jest to zapisane w planach rozwoju Energi-Ope-rator). Ważne warunki przyłączenia przygotowano dla 56 farm wiatrowych, których łączna moc wynosi ok. 1100 MW. Dla dalszych 1300 MW (25 elektrowni wiatrowych) warunki przyłączenia są w trakcie opracowywania. Poza tym 127 projektów farm wiatrowych o łącznej mocy ok. 7600 MW ma uzgodniony zakres i warunki wykonania ekspertyz oddziaływania na krajowy system elektroenergetyczny. Inwestycje dotyczą terenów nadmorskich.
Zupełnie inaczej jest w Warszawie.
- W sieci RWE Stoen Operator nie ma odnawialnych źródeł energii. Nie złożono wniosków o takie przyłączenia - mówi Iwona Jarzębska z RWE Stoen.
Nie oznacza to, że w Warszawie nie ma odnawialnych źródeł. Od czerwca biomasę spala np. Vattenfall Heat Poland w Elektrociepłowni Żerań (ścinki z fabryk meblowych zastępują 10 proc. węgla), ale ten zakład podłączony jest do sieci PSE-Operator.
- W 2004 roku Vatenfall Distribution Poland wydał warunki przyłączenia do sieci dla czterech odnawialnych źródeł energii, w 2005 roku dla siedmiu, a w 2006 roku - pięciu. W tym roku takie decyzje zapadły w odniesieniu do czterech instalacji. Dotychczas były przede wszystkim źródła biogazowe (wysypiska śmieci) i jedno fotowoltaiczne (zamiana energii słonecznej na elektryczną) - mówi Łukasz Zimnoch z Vattenfalla.
Trwa też opracowywanie warunków przyłączenie do sieci VDP dla sześciu farm wiatrowych o łącznej mocy ok. kilkudziesięciu megawatów.
Do sieci 110 kV należącej do Enei przyłączone są dwie farmy wiatrowe o mocy kilkudziesięciu MW. Firma ma też podpisanych 71 umów przyłączeniowych dotyczących nowych odnawialnych źródeł energii o łącznej mocy 240 MW. Najwięcej wniosków w sprawie farm wiatrowych trafia do oddziałów Enei w Szczecinie, Poznaniu (głównie małe instalacje przyłączane do sieci średniego napięcia) i Gorzowie Wielkopolskim.
Pozwolenia na budowę
W miejscowości Dargoleza (niedaleko Słupska) powstaje farma wiatrowa o mocy ok. 250 MW. Choć jest to teren Energi, będzie ona podłączona bezpośrednio do sieci najwyższych napięć 400 kV należącej do PSE-Operator. Powstanie tam też stacja transformatorowa 400/110 kV, która umożliwi połączenie z siecią Energi.
- Z budową przyłączy, którymi zwykle są linie napowietrzne, wiąże się wiele problemów natury wykonawczoprawnej. Samo projektowanie linii może trwać nawet 12 miesięcy - mówi Krzysztof Peretko.
Do złożenia dokumentów o pozwolenie na budowę potrzebne są zgody właścicieli nieruchomości, na których maja stanąć słupy, a to nie jest łatwe do uzyskania. Przyłącza mają różną długość. Są kilkusetmetrowe, ale zdarzają się również 40-kilometrowe. Operatorzy skarżą się, że część inwestorów zgłaszających się z wnioskami o wydanie warunków przyłączenia wcale nie ma zamiaru budować elektrowni wiatrowych. Chodzi im jedynie o sprzedaż nieruchomości wraz z dokumentami pozwalającymi na budowę wiatraków.
SŁOWNIK PODSTAWOWYCH POJĘĆ
Biomasa - wszelkie substancje organiczne pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, w tym przetworzone przez człowieka, które mają zastosowanie do pozyskania z nich energii. Biomasa stanowi magazyn energii słonecznej, skumulowanej w procesie fotosyntezy, a jej zasoby pod wpływem promieniowania słonecznego i metabolizmu społecznego są zdolne do regeneracji. Biomasa jest w pełni odnawialna, ale nie jest niewyczerpalna. Jej wartość energetyczna jest z reguły o połowę niższa niż węgla.
Odnawialne ŹródŁo energii - źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię występującą w rozmaitych postaciach, w szczególności promieniowania słonecznego, energii wiatru czy biomasy, a także energię kinetyczną płynącą wody i wewnętrzne ciepło Ziemi. Odnawialne źródła są praktycznie niewyczerpalne - ich zasoby uzupełniane są nieustannie w procesach naturalnych. Mogą dostarczać energii we wszystkich formach (ciepła, energii elektrycznej czy paliw silnikowych).
Świadectwo pochodzenia - inaczej zielony certyfikat - to dokument potwierdzający wytworzenie energii elektrycznej w odnawialnym źródle energii. Służy ułatwieniu obrotu zieloną energią (energia ze źródeł odnawialnych). Dokument ten zawiera dane o przedsiębiorstwie, które energię wyprodukowało, informacje o źródle, ilość energii objętej świadectwem oraz okres, w którym energia ta została wytworzona. Świadectwa pochodzenia mogą być wydane wyłącznie podmiotowi, który wytworzył daną porcję energii w źródle odnawialnym. Świadectwa pochodzenia wydaje prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Świadectwo pochodzenia samo w sobie nie posiada wartości materialnej i nie może być przedmiotem obrotu. Obrotowi podlega wyłącznie energia elektryczna objęta świadectwem.
Uprawy energetyczne - uprawy, z których produkt przeznaczony jest głównie do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła, a także paliwa ciekłego lub gazowego. Biomasa pochodząca z takich upraw zaliczana jest do odnawialnych zasobów energii. Rośliny nadające się do upraw energetycznych w Europie to m.in. słonecznik, rzepak, konopie, kukurydza, zboża, ziemniaki, burak cukrowy, trzcina cukrowa, ślazowiec pensylwański (tzw. malwa pensylwańska), wierzba (salix viminalis), trawa trzcinowa, rośliny zbóż i róża wielokwiatowa.
WspóŁspalanie - wytwarzanie energii elektrycznej lub ciepła podczas wspólnego z innymi paliwami, jednoczesnego i przeprowadzanego w jednym urządzeniu spalania biomasy lub biogazu. Część energii wyprodukowanej w ten sposób może być uznana za energię wytworzoną w odnawialnym źródle energii.
Źródło: http://www.gazetaprawna.pl/
drukuj stronę 2007-12-12
